معجزه‌ی گل

یاران! نزول معجزه‌ی گل مبارک است
در این بهار، شورش بلبل مبارک است

در باغ گل، زیارت سوسن تبرک است
در صحن گل، تلاوت سنبل، مبارک است

بر غنچه‌ای که در به بهاران گشوده است
آزادی از حصار تغافل، مبارک است

در این بهار، سمت شکفتن سفر کنید
گلگشت باغ، در سفر گل مبارک است

بهار می‌آید تا باور کنیم پس از سردی های بی رحم، نوازشگر روح خواهد رسید.
همان که هم دنیای بیرون را بهاری می‌کند هم دنیای درونمان را.
همان که با هر قدمش سبزه می روید و با هر نفسش گرما می بخشد.
بهارِ طبیعت بهانه است. تلنگری است برای روح‌های مرده‌ی ما آدمیان.
تا شاید دلتنگ بهار دل‌ها شویم. بخواهیمش و پنجره‌ی دل را به سویش بگشاییم.
بهار می آید تا دلمان از خواب زمستانی بیدار شود. تا بهانه بگیرد نبود بهاری ترین مرد عالم را.
تا به حرکت درآورد این روح افسرده را...
تا انگیزه ای شود برای یک تصمیم. تصمیم برای بهاری شدن...
و ای کاش به ساعت اکنون دلمان هم اینک بهار برسد.