هپاتیت یک بیماری است که در اثر عوامل مختلف ویروسی، سمی، داروئی و ... ایجاد می شود و در نهایت منجر به آسیب کبد می گردد.

برخی از هپاتیت ها واگیر یعنی مسری و برخی غیرواگیر یا غیرمسری هستند.

عدم درمان به موقع هپاتیت موجب مراحل پیشرونده بیماری یعنی سیروز و سرطان کبد خواهد شد.

هپاتیت B یک مشکل مهم بهداشتی در سراسر دنیاست.سیر بیماری از یک عفونت حاد تا یک بیماری مزمن متفاوت است.

علائم اولیه عفونت حاد شامل بی اشتهایی،تهوع،استفراغ،بیحالی،سردرد،کوفتگی عضلانی،درد مفاصل و گاهی تب می باشد.

با بروز زردی،پررنگ شدن ادرار وکمرنگ شدن مدفوع علائم اولیه کاهش میابدو بیمار دچار کاهش وزن 2.5 تا 5 کیلوگرم می گردد.همچنین به علت بزرگی کبد احتمال بروز درد در قسمت فوقانی و راست شکم وجود دارد.

هپاتیت مزمن به مواردی گفته می شود که HbSAg بیشتر از 6 ماه در بدن باقی می ماند.

راههای انتقال بیماری:

انتقال از مادر به نوزاد در حین زایمان،انتقال از طریق تماس جنسی محافظت نشده،استفاده از سرنگ و سوزن آلوده مشترک ، تزریق خون و فراورده های خونی.از طریق بزاق فرد مبتلا به بیماری هپاتیت

راههای پیشگیری:

• از تماس با خون و فراورده های خونی و همچنین زخم موجود در بدن دیگران پرهیز گردد.
• زنان باید قبل از بارداری از نظر ابتلا به هپاتیت بررسی شوند.
• از رفتارهای مخاطره آمیز مانند تماس جنسی محافظت نشده(بدون استفاده صحیح از کاندوم)خارج از چارچوب خانواده،اعتیاد تزریقی و همچنین مصرف مواد روان گردان خودداری گردد.
• از وسایل شخصی دیگران (مسواک،ناخن گیر،تیغ،گوشواره،سرنگ و...)استفاده نشود.
• به هنگام عطسه و سرفه از دستمال استفاده شود.

راه تشخیص بیماری چیست؟

این بیماری فقط با آزمایش خون قابل شناسایی می باشد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر به نزدیکترین مرکز بهداشتی درمانی مراجعه گردد.