کم شنوایی یک مشکل جهانی است که بیش از 466 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد، پیش بینی ها نشان می دهد که این تعداد می تواند تا سال 2050 به 900 میلیون نفر برسد. این به معنای نزدیک به 1 نفر از هر 5 نفر است که نوعی اختلال شنوایی را تجربه می کند. سالانه 4 تا 5 هزار نوزاد کم شنوا در کشور متولد می شوند.

شیوع کم شنوایی ناتوان کننده دوره نوزادی 1 تا 3  در هر ۱۰۰۰ تولد زنده گزارش شده است. شیوع کم شنوایی در کودکان بدو ورود به مدرسه (پیش دبستان) 5.2 درصد و در میان کودکان سن مدرسه ۱۱ تا ۱5 درصد می باشد. سازمان جهانی بهداشت(WHO) در گزارش جهانی خود در مورد مراقبت گوش و شنوایی، برآورد کرده است که تا سال2۰5۰ حدود 700 میلیون نفر از  2.5 میلیارد نفر در سراسر جهان که با درجاتی از کم شنوایی زندگی خواهند کرد به خدمات توانبخشی دسترسی دارند. که تنها ۱7 درصد از افرادی که می توانند از سمعک بهره کافی ببرند، در واقع به آن دسترسی دارند از آن استفاده می کنند. تولید تجهیزات تقویت شنوایی امروزه کمتر از ۱۰ % نیازهای جهانی را پوشش می دهد. در کشورهای در حال توسعه کمتر از یک چهلم افراد نیازمند به تجهیزات کمکی از آن برخوردارند. برآورد می شود که حدود 4 تا 6 درصد مردم نیازمند وسایل کمک شنوایی هستند.

 

شنوایی نوعی معلولیت پنهان و یکی از اصلی ترین عوامل ناتوانی و معلولیت نوزادان در سراسر جهان مطرح بوده و در جوامع مختلف به دلایلی نظیر فقدان علائم ظاهری آن در کودک و نا آشنا بودن خانواده ها با علائم اولیه، عوارض بسیار جدی آن با تاخیر زیاد شناسایی شده و اثرات منفی بر رشد گفتار، زبان، فعالیتهای فیزیکی و مهارتهای ذهنی– اجتماعی بر جای می گذارد. با انجام غربالگری همگانی نوزادان در بدو تولد، شناسایی اولیه موارد مبتلا به کم شنوائی و ناشنوایی انجام و در صورت نیاز، اقدامات تشخیصی و مداخلات درمانی برای این کودکان انجام می گردد. سن معمول تشخیص آسیب شنوایی بدون غربالگری 30-18 ماهگی است. کم شنوایی بر توانایی افراد برای برقراری ارتباط، معاشرت، یادگیری و تحصیل، اشتغال، انزوای اجتماعی بسیار تاثیر گذار می‌باشد.  

راههای پیشگیری از اختلالات شنوایی شامل غربالگری شنوایی در مقاطع مختلف زندگی بخصوص نوزادی و کودکی، واکسیناسیون کودکان در مقابل بیماریهای عفونی، تشخیص و درمان زود هنگام اختلال شنوایی، درمان عفونتهای گوش، کنترل مواجهه با صدای بلند در محیطهای شغلی و تفریحی، مصرف داروهای اتوتوکسیک با نظر پزشک (به دلیل ایجاد عوارض شنوایی)، رعایت قوانین رانندگی جهت پیشگیری از ترومای گوش، پیشگیری از مصرف مواد مخدرسنتیک و روان گردان به دلیل ایجاد کم شنوایی و  افزایش آگاهی در مورد مراقبت از سلامت گوش و شنوایی می باشد.

به دلیل اهمیت بیماری کم شنوایی توسط سازمان جهانی بهداشت، سوم مارس 2025 معادل 13 اسفند 1403، روز جهانی شنوایی با شعار "طرز فکر خود را تغییر دهیم! توانمند شویم تا مراقبت از گوش و شنوایی را برای همه به واقعیت تبدیل کنیم " نام گذاری شده است.