"اقرأ باسم ربک الذی خلق. خلق الانسان من علق. اقرأ و ربک الاکرم. الذی علم بالقلم. علم الانسان ما لم یعلم"

آن شب نبض زمین در غار حرا می تپید و زمان، منتظر تولّد باشکوهترین لحظه تاریخ خود بود.



حرا، لحظه های شکوهمندی را به نظاره نشسته بود.



و ندای «اقرأ باسم ربک الذی خلق»در جان پیامبر(ص) طنین انداخته بود.



مردی از نسل ابراهیم(ع)، به پیامبری مبعوث می شد تا دیگر بار کعبه را از آلایش بت ها پاک سازد.



محمّد(ص) نه تنها امین زمینیان بلکه امین آسمانیان گشته و اینک امانتدار، آیه های روشن وحی است. او آمده است تا ظلمت جاهلیّت را بزداید، فطرت ها را برانگیزد، بشریت را به کمال رساند و تجلی رحمت خداوند باشد.



"هو الذی بعث فی الامیّین رسولاً منهم یتلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلّمهم الکتاب و الحکمة و إن کانوا من قبل لفی ضلال مبین"

مبعث روز شکوفایی ارزش هایی است که قرن ها در خاک تیره جهل مدفون گشته بود، روز برانگیختن خردهایی است که در کابوس خرافه گرایی ها و جهل پیشگی ها، پریشان شده بود.

27 رجب، از جلوه های بی پایانی بود که شعاعش تا کرانه های ناپیدای زمان گسترش یافت. امیرمؤمنان علی(ع) درباره فلسفه بعثت پیامبر خاتم(ص) می فرمایند،"خدای سبحان، برای وفای به وعده خود و کامل گردانیدن دوران نبوّت، حضرت محمّد(ص) را مبعوث کرد. پیامبری که از همه پیامبران، پیمان پذیرش نبوّت او را گرفته بود.

نشانه های او شهرت داشت و تولدش بر همه مبارک بود. در روزگاری که مردم روی زمین دارای مذاهب پراکنده، خواسته های گوناگون و روش های متفاوت بودند، عده ای خدا را به پدیده ها تشبیه کرده و گروهی نام های ارزشمند خدا را انکار و به بت ها نسبت می دادند و برخی به غیر خدا اشاره می کردند. پس خدای سبحان، مردم را به وسیله محمّد(ص) از گمراهی نجات داد، هدایت کرد و از جهالت رهایی بخشید.

                                                                                   روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان آران و بیدگل