چه اضطرابى دامن زمین را فرا مى گیرد، آن گاه که دلش مزار امامى مى شود که تنها بیست و پنج بهار، از عمر پر برکتش می گذرد، او که نامش با صلابت گره خورده و شهادتش، آموزگار صبر و ایمان است. آری! "جود"، قطره اى از پیشانى بلندش بود، "علم"، غنچه ای از گلستان وجودش و "حلم"، گوهری از گنجینه فضایلش. اینک، در غم شهادت نهمین فروغ امامت به سوگ نشسته ایم، در فراقش زخم های دلمان، سر باز کرده است و قناتی از غم، در قنوت نگاهمان جاری است. اماما! نه آن غربت دردناکى که برایتان مهیا نمودند و نه آن زهرى که جان گرانمایه تان را در بر گرفت، هیچ کدام نتوانست، امتداد خط سبزتان را از صحیفه هستى پاک نماید.



آری! براى هروله از «مروه» دل تا «صفاى» کاظمین، راهى نیست، در این حج ولایت و عشق همیشه در «سعى» باش؛ که بى «سعى» نمى توان به «صفاى» جمال معصوم(ع) رسید.

 شهادت مظهر جود و سخا و علم و معرفت، امام جواد علیه السلام تسلیت و تعزیت باد