به گزارش روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان آران و بیدگل، دکتر عباس کاووسیان در این کلاس، با بیان این که آسم، بیماری التهابی مزمن و غیرواگیر ریه است، گفت: منظور از مزمن، این است که این بیماری همیشه وجود دارد؛ حتی زمانی که بیمار مبتلا به آسم احساس ناخوشی ندارد. در این بیماری، به دنبال واکنشی که راه های هوایی به عوامل محرک و حساسیت زا (آلرژیک) نشان می دهند، انسداد راه های هوایی به وجود می آید و در نتیجه، هوای کمتری از مجاری هوایی عبور می کند. در ادامه، با سخت تر شدن عمل تنفس، علایم آسم به صورت سرفه، خس خس سینه و تنگی نفس بروز می کند.

وی در خصوص پیشگیری از این بیماری اظهار داشت: جهت پیشگیری از آسم، باید راهکارهایی در سه سطح؛ پیشگیری از حساس شدن فرد به عوامل محیطی، پیشگیری از بروز علایم و نشانه های آلرژی و پیشگیری از پیشرفت آلرژی در بیمار صورت پذیرد.

دکتر کاووسیان در ادامه ضمن تعریف آسم شغلی، اذعان داشت: آسمی که بر اثر مواجه شدن با ماده یا موادی در هنگام کار کردن افراد ایجاد شود را اصطلاحاً آسم شغلی می‌نامند. این مواجه شدن ممکن است بعنوان القا کننده آسم عمل نماید، در حالیکه این ماده، بیمار را حساس می‌سازد که هر وقت در آینده با آن برخورد نماید، دچار علائم آسم گردد و واکنش‌های شدیدی را نشان دهد.

ایشان با بیان این که آسم، شایع ترین ناخوشی تنفسی شغلی در کشورهای پیشرفته است، تصریح کرد: برای پیشگیری از این بیماری، تماس با ماده آلرژن باید قطع شود. به طور مثال یک کارگر در قسمت های دیگر به کار مشغول شود و یا باید محیط کار را از آلاینده ها پاک کرد. البته کسانی که دچار آسم ناشی از مواد محرک یا آسم تشدید شده به وسیله کار هستند در صورت مهیا شدن شرایط مهندسی، ممکن است بتوانند به کار معمول خود ادامه دهند و بدین منظور باید به آنها وسایل محافظت از سیستم تنفسی داده شود. همچنین کسانی که دچار آسم شغلی می شوند باید بر اساس پروتکل‌های منتشر شده تحت درمان پزشکی قرار گیرند.

دکتر کاووسیان در پایان بیان کرد: برای تشخیص آسم شغلی از تست عملکرد ریه یا اسپیرومتری در معاینات طب کار قبل از استخدام و ادواری استفاده می‌شود. پس از تشخیص، پزشک طب کار بیمار را جهت درمان آسم به پزشک متخصص ریه ارجاع می‌دهد.